To wszystko super, tylko że czasem organizacje szukają oszczędności właśnie w inwestycjach sieciowych kupując rozwiązania „ze średniej półki”, czasem wręcz klasy domowej. Pokutuje bowiem przekonanie, że Wi-Fi wyższej klasy – np. RUCKUS – jest drogie. Z drugiej strony organizacje inwestują ogromne kwoty w centra danych, aplikacje i biznesowe laptopy. Tymczasem cena porządnego AP RUCKUS jest porównywalna lub niższa od ceny dobrego laptopa biznesowego, a jeden AP obsługuje kilka lub kilkadziesiąt laptopów jednocześnie, służąc w sieci przez 7 lub więcej lat, w przeciwieństwie do większości sprzętu IT… Z tej perspektywy warto rozważyć czy godzić się na kompromis w tym ważnym ogniwie całego łańcucha zależności technologicznych tworzących udaną Transformację Cyfrową.

Należy podkreślić, że próba obejścia praw fizyki i „dokładania pojemności” sieci poprzez instalowanie dodatkowych AP kompletnie mija się z celem, często powodując efekt odwrotny do zamierzonego: szybkość transmisji i liczba obsługiwanych użytkowników spadają, czasem nawet drastycznie do nieakceptowalnego poziomu.

Objaśnimy to za pomocą nieco zabawnego, może ciut przesadzonego, ale dość adekwatnego porównania: szpadla z koparką:

• Oba narzędzia służą do tego samego celu: przenoszenia urobku z punku A do punktu B.
• W oczywisty sposób koparka zrobi taką samą pracę szybciej i sprawniej niż człowiek ze szpadlem, nawet jeśli ten szpadel jest ze złota i od renomowanego producenta.
• Można oczywiście zagonić do roboty większy zespół z kilkoma szpadlami, ale zamiast poprawy uzyskamy chaos, bo „operatorzy szpadla” będą sobie nawzajem przeszkadzać. Zatem – paradoksalnie – wydajność spadnie.
• Dlatego dużo lepiej poradzi sobie jedna koparka niż nawet dziesiątki szpadli.

Zatem jedynym sposobem zwiększenia pojemności sieci jest zastosowanie Wi-Fi o wysokiej wydajności.